Gdy spotykamy się z przyjaciółmi, którzy tak jak my są już po ślubie, w pewnym momencie temat rozmowy schodzi na teściów. Dzielimy się anegdotami o ich słabościach i błędach, komentujemy różne sprawy. Relacje z teściami są jednak bardzo ważne. Dobre relacje poskutkują wzajemnym wsparciem i niesieniem pomocy. Podpowiadamy, jak poprawić relacje z teściami!
Często na nasze relacje z teściami wpływają opinie innych członków rodziny. W niektórych rodzinach narzekanie na teściów weszło już w krew. Trzeba się jednak starać okazywać im szacunek. Nie przyłączajmy się do krzywdzących rozmów. Mogą wpłynąć na negatywne nastawienie do teściów. Szukajmy pozytywów w ich zachowaniu, doświadczeniach i postawach. Pamiętajmy, że skupianie się na pozytywach, zamiast na negatywach pomaga pielęgnować relacje z rodzicami.
Miejmy rozsądne oczekiwania wobec teściów. Nie zapominajmy, że będą zachowywać się inaczej, niż biologiczni rodzicie. Dlatego nie stawiajmy im nierealistycznych wymagań. Dzięki temu unikniemy rozczarowania.
Lepsze poznanie teściów może pomóc w znalezieniu wspólnej płaszczyzny do ciekawych, wartościowych rozmów. Spotykajmy się z nimi częściej, nie tylko w święta. Nigdy nie wiadomo, kiedy okaże się, że mamy wspólne hobby.
Kiedy teściowie zrobią coś miłego, warto pokazać, że rzeczywiście to doceniamy. Wystarczy krótki telefon, SMS lub e-mail z podziękowaniem. W ten sposób zobaczą nas w pozytywnym świetle. Pamiętajmy, że wspaniała kolacja, czy miły wieczór zasługuje na docenienie.
Nie można zaprzeczyć, że niektórzy teściowie są naprawdę trudni. Nie bierzmy wszystkiego do siebie. Postarajmy się zrozumieć motywacje lub intencje, które kierowały zachowaniem teściowej lub teścia. Nie odpowiadajmy agresją. W przeciwnym razie tylko pogorszymy sytuację.
To kluczowa zasada, której naprawdę warto przestrzegać. Pamiętajmy, że jesteśmy w tym razem. Nigdy nie stawiajmy swojej drugiej połówki w sytuacji, w której każemy jej wybierać między nami a rodzicami. Zamiast tego spróbujmy zrozumieć więź, jaka łączy współmałżonka z rodzicami, dziadkami i rodzeństwem. Jeśli to możliwe, starajmy się wspierać te relacje.
O ile to możliwe, unikajmy komunikacji za pośrednictwem osób trzecich. Nie prośmy współmałżonka, aby porozmawiał z rodzicem o czymś, co zrobił, a co zraniło nasze uczucia. Porozmawiajmy o tym bezpośrednio ze swoimi teściami. Jeśli coś nas niepokoi, po prostu o tym powiedzmy. Pamiętajmy, aby zrobić to jak najszybciej. Dzięki temu unikniemy nieporozumień i niezręcznych sytuacji.
Bądźmy sobą! Nie próbujmy zmieniać się w osobę, której chcieliby nasi teściowie. Nie pozwólmy też, aby stopniowo narastały między nami konflikty, urazy, nieporozumienia. Postarajmy się jak najszybciej rozwiązać problem. Nie ignorujmy tego ani nie czekajmy, aż któreś z nich się domyśli. Zaakceptujmy również swoje wady. Jeśli zależy nam na dobrych relacjach z teściami, pierwsi wyciągnijmy rękę na zgodę.
Pamiętajmy, że nasi teściowie nie muszą nas kochać. Zaakceptujmy fakt, że nie są naszymi rodzicami i nie będą przestrzegać tych samych zasad. Spróbujmy myśleć „inaczej”, zamiast „lepiej” lub „gorzej”. Aby to zadziałało, poddajmy się tym drobnym sugestiom i negocjujmy kluczowe kwestie.
Nauczmy się patrzeć na różne kwestie z punktu widzenia teściów. Nawet jeśli się z nimi nie zgadzamy, zachowujmy się jak dorosła osoba. Bądźmy mili! Nawet jeśli musimy zacisnąć zęby, spróbujmy powiedzieć coś miłego. A jeżeli nic nie przychodzi nam do głowy, lepiej milczeć i się uśmiechać.
Jeśli teściowie dopuszczają się przemocy fizycznej lub psychicznej, pamiętajmy, że mamy obowiązek chronić siebie, swojego partnera i dzieci. Jeżeli problem jest poważny, musimy być przygotowani na zerwanie relacji w imię ochrony osobistej i rodzinnej. Oczywiście możemy dać im szansę, ale najpierw warto to przemyśleć. Nie podejmujmy pochopnej decyzji.
